Jeszcze do niedawna turystyczna wiza do Chin w trybie standardowym kosztowała 260 zł i można było się o nią ubiegać bezpośrednio w ambasadzie lub konsulacie. Niestety od 15 października 2018 r. wniosek wizowy należy złożyć za pośrednictwem pachnącego nowością Chińskiego Centrum Obsługi Aplikacji Wizowych w Warszawie. Taki sposób obsługi ma być sporym udogodnieniem dla aplikujących. Mocno jednak daje po kieszeni, gdyż do opłaty wizowej należy teraz doliczyć koszt centrum w wysokości 185 zł. Całkowity koszt wizy turystycznej to teraz 445 zł. Taka drobna podwyżka … o ponad 70%. Jedyną opcją aby uniknąć tej procedury i dodatkowych kosztów to staranie się o wizę w chińskiej ambasadzie w innym kraju.
Na różnych etapach mojej podróży rozważałam wyrobienie chińskiej wizy w Kathmandu, Ułan Bator lub Hongkongu, jednak odwiodły mnie od tego ciągle zmieniające się plany i czas procedowania. W Warszawie bez problemu mogę poczekać tydzień na wyrobienie wizy. 7 dni w Ułan Bator to dla mnie strata czasu. Do tego blogi donoszą, że Ambasada Chin w Mongolii nie zawsze przyjmuje turystów. Do Hongkongu finalnie nie lecę, więc ta opcja też odpadła. A do Nepalu udaję się po odwiedzeniu Chin. Jeżeli jednak interesują Was te opcje zapraszam do zapoznania się z informacją w dalszej części tego wpisu.
Rodzaje wiz
W tej samej cenie możecie wyrobić wizę turystyczną jednokrotnego lub dwukrotnego wjazdu. Wiza do Chin ważna jest 90 dni (musicie wjechać do Chin przed upływem jej ważności – biura pośredniczące w wyrobieniu wizy podają, że wjazd musi się odbyć na minimum 3 dni przed końcem ważności wizy).
Wymagane dokumenty
- Paszport ważny przynajmniej 6 miesięcy od planowanej daty wyjazdu do Chin
- Kserokopia paszportu
- Kopia poprzednich wiz do Chin
- Prawidłowo wypełniony wniosek wizowy – Od maja 2019 r. wniosek wypełnia się elektronicznie w języku angielskim
- Dwa zdjęcia paszportowe – Aktualnie zdjęcia paszportowe nie są wymagane, jednak mój wniosek błędnie zaczytał elektroniczne zdjęcie, więc konieczne było naklejenie fizycznej fotografii w dwóch miejscach
- Rezerwacja lotnicza w dwie strony – Jeśli nie przedstawicie rezerwacji na bilet lotniczy lub samego biletu w dwie strony możecie być pewni, że wasz wniosek zostanie odrzucony. Podobno nie przechodzą też bilety kolejowe (których i tak przeważnie nie można kupić z wyprzedzeniem większym niż 30 dni)
- Potwierdzenie rezerwacji hotelowej – Wniosek wizowy pozwala wpisać tylko 5 odwiedzanych miejsc. Należy zrobić maksymalnie 5 rezerwacji hotelowych na cały pobyt. Trochę się nagimnastykowałam, żeby tak skonstruowany plan miał sens i spinał się z moimi wewnętrznymi lotami. Rezerwacje nie odzwierciedlały mojego faktycznego planu. Wszystkie odwołałam po otrzymaniu wizy. Rezerwacje należy wydrukować. W centrum wizowym zwracano uwagę na miejscowości, daty rezerwacji oraz zgodność nazwiska. Pani w okienku podkreślała te dane na wydrukach
Rezerwacja biletu lotniczego
Z przedstawieniem biletu wyjazdowego z Chin nie miałam problemu – kupiłam bilet lotniczy do Kathmandu. Ale granicę między Mongolią a Chinami planowałam przekroczyć drogą lądową i to w prowincji Sinciang, o czym w aplikacji oczywiście nie wspominałam. Na zagranicznych forach i blogach jest dużo informacji, jak w takiej sytuacji zorganizować bilet lotniczy lub rezerwację. Oto kilka z nich:
- Istnieją generatory fałszywych biletów, ale uważam że jest to dość ryzykowne podejście, gdyż na starcie dopuszczacie się oszustwa.
- Zakup biletu z możliwością odwołania w 24 lub 48 godziny. Poważnie rozważałam kupno biletu lotniczego do Chin na expedia.com. Na stronie można znaleźć bilety z oznaczeniem „Free Cancel w/in 24 hrs” z darmowym odwołaniem w ciągu 24 godzin od zakupu. Pamiętajcie, że można zwrócić tylko bilety, które są oznaczone w ten sposób oraz które zostały kupione więcej niż 7 dni przed wylotem. Super szczegółowy opis procesu rezerwacji i odwołania znajdziecie na stronie: https://www.visatraveler.com.
- Rezerwacja biletu lotniczego przez biuro podróży za niewielką opłatą dla agencji ale bez faktycznej opłaty za bilet. Takie rezerwacje mogą być ważne od kilku do nawet kilkunastu dni/tygodni.
- Rezerwacja biletu lotniczego z zapłatą przelewem lub gotówką. Zazwyczaj ważna jest kilka dni. Taką opcję oferują niektóre linie lotnicze (niestety żadna z linii latających na interesującej mnie trasie Ułan Bator – Pekin). Większe szanse macie jednak rezerwując bilet przez pośrednika. Sprawdzałam jak wygląda taka rezerwacja na esky.pl, fru.pl oraz tanie-latanie.pl. W przypadku esky.pl potwierdzenie wyraźnie mówiło, że rezerwacja jest nieopłacona i trochę się bałam składać taki dokument do ambasady. Ale już w przypadku dwóch następnych biur potwierdzenie wyglądało przyzwoicie. W tanie-latanie.pl początkowo nawet dostałam komunikat, że rezerwacja jest ważna prawie 2 miesiące, ale finalnie pracownik biura napisał do mnie, że linia lotnicza wymaga zapłaty w ciągu 4 dni i w przypadku jej braku rezerwacja zostanie odwołana. Finalnie do wniosku dołączyłam rezerwację z tej strony. Zarówno na faktycznym bilecie do Kathmandu jak i na rezerwacji z Ułan Bator do Pekinu, w centrum wizowym sprawdzano daty, miejsce wylotu i przylotu oraz imię i nazwisko pasażera. Pozostałe dane nikogo nie interesowały.
- Zakup biletu w wyższej klasie z możliwością bezpłatnego odwołania. Takie bilety są jednak kilkukrotnie droższe. Zamrażacie pieniądze aż do czasu przeprocesowania zwrotu przez linię lotniczą. Pamiętajcie, żeby dokładnie zapoznać się z taryfą i warunkami anulowania biletu. Taryfy biznesowe i w pierwszej klasie oferuje praktycznie każda linia lotnicza. Ten sposób ma zdecydowaną przewagę nad pozostałymi – w trakcie procesowania wniosku przez ambasadę bilet jest ważny.
Do wniosku wizowego nie trzeba dołączyć biletu lotniczego. Wystarczy jego rezerwacja.
Koszt wizy
Turystyczna wiza do Chin kosztuje 445 zł. Opłatę wnosicie od razu po złożeniu wniosku. Jest ona bezzwrotna nawet w przypadku odmowy wydania wizy.
Wypełnienie wniosku
Wniosek znajdziecie na stronie ambasady. Jest on dwujęzyczny (po chińsku i angielsku). Dokument ma 10 stron i jego wypełnienie jest dość uciążliwe, gdyż aplikacja jest szczegółowa. Trzeba m.in. podać dane pracodawcy, przełożonego wraz z jego numerem telefonu, wykształcenie począwszy od szkoły średniej, wszystkie odwiedzane kraje w ostatnich 5 latach, dane utraconych dokumentów (w tym ich numer i datę zagubienia / kradzieży …) oraz informacje o zdrowiu psychicznym czy karalności.
Jeżeli jakieś pole Was nie dotyczy (np. w przypadku śmierci rodzica) zaznaczcie „not applicable”. Warto w takim wypadku wspomnieć o tym przy składaniu wniosku (drukuje się on bez adnotacji i Pani w okienku robi dodatkowe notatki długopisem na wydrukowanej aplikacji).
Na stronie wielu biur podroży znajdziecie szczegółowe informacje jak wypełnić wniosek (m.in.na https://pchig.pl oraz http://ctpoland.com.pl).
Wniosek składacie elektronicznie w ostatnim kroku jego wypełniania. Należy go wydrukować i podpisać (w dwóch miejscach na początku i na końcu dokumentu). Zwróćcie uwagę, czy zdjęcie jest poprawnie wydrukowane. Zanotujcie też numer wniosku. Będzie potrzebny przy umawianiu spotkania.
Wizyta w centrum wizowym
Wizytę w centrum wizowym umawiacie przez tą samą stronę, na której składacie wniosek. Oprócz danych osobowych należy podać numer wniosku i paszportu. Macie do wyboru godzinne przedziały między 9 a 16 od poniedziałku do piątku. Jeżeli nie umówiliście spotkania, w centrum wizowym zostaniecie odesłani z kwitkiem.
Ja wniosek wizowy składałam w czwartek. Umówiłam wizytę między 9 a 10 rano. W centrum wizowym byłam już o 8:35 i zajęłam 8 miejsce w kolejce.Tuż za przedstawicielami biur podróży. Do 9 kolejka miała już ok 30 osób. Centrum opuściłam o 10:15. Odradzam umawianie porannych wizyt. Jesteście w błędzie myśląc, ze szybko będzie po sprawie. Rano aplikacje składają biura pośredniczące w wyrabianiu wiz, które mają nawet kilkadziesiąt wniosków. Pracownicy takich biur są zazwyczaj pierwsi w kolejce, czatując pod drzwiami centrum wizowego już od 8 rano. Ze względu na ilość wniosków blokują cały proces nawet na godzinę. Pierwsza osoba indywidualna dotarła do stanowiska po jakiś 45 minutach od otworzenia centrum. Dopiero wówczas kolejka ruszyła. Dlatego polecam Wam umawianie się na popołudniowe godziny.
Przy wejściu do centrum ochroniarz rozdaje odpowiednie numerki w zależności od rodzaju sprawy – inne po odbiór, inne dla aplikacji w trybie standardowym (cyfry) a inne dla wniosków ekspresowych (litery). Wnioski ekspresowe są rozpatrywane w pierwszej kolejności. Osoby po odbiór też są przyjmowane odrębnym trybem. Skrupulatnie pilnowaną kolejkę sprzed wejścia szlag trafił.
Jak tylko Wasz numer zostanie wywołany przez ochroniarza podchodzicie do jednego z dwóch stanowisk, na których wnioski są rejestrowane i wstępnie sprawdzane. Proces trwa bardzo krótko. Tutaj też dostaniecie elektroniczny numer do jednego z okienek, gdzie aplikacja i dokumenty są dokładnie sprawdzane pod względem formalnym i merytorycznym. Przy okienku spędziłam ok 10 min. Dostaniecie kolejny elektroniczny numerek i kwitek do zapłaty. Teraz pozostaje już opłacenie wniosku w kasie. Przyjmowane są płatności kartą. Po opłaceniu dostaniecie kolejny kwit upoważniający do odbioru paszportu w wyznaczonym terminie. Elektroniczne numerki wyświetlane są na ekranie wraz ze wskazaniem odpowiedniego okienka.
Przyjęcie wniosku przez centrum wizowe nie daje gwarancji wydania wizy. Decyduje ambasada.
Odbiór paszportu
W trybie standardowym wiza do Chin jest gotowa do odbioru już po 3 dniach roboczych. Składając wniosek w czwartek mogłam odebrać paszport w kolejny wtorek. Odbiór paszportu jest na podstawie otrzymanego potwierdzenia, więc możecie kogoś wysłać w Waszym imieniu. Po odbiór nie musicie się umawiać, wystarczy że przyjdziecie w godzinach 9-16. Warto jednak odwiedzić centrum w godzinach popołudniowych. Koło godziny 13 odebrałam wizę w ciągu 10 minut.
Wyrobienie wizy w Nepalu
W Nepalu nie możliwości złożenia wniosku elektronicznego.
W Kathmandu możecie wyrobić wizę jednokrotnego wjazdu za 4 000 rupii (plus 3$ za opłatę bankową), czyli ok 230 zł lub wizę dwukrotnego wjazdu za 6 000 rupii (plus 3$ za opłatę bankową), czyli ok 340 zł. Za tryb ekspresowy i super pilny zapłacicie odpowiednio 2 700 i 4 000 rupii więcej. W trybie standardowym wiza do Chin wydawana jest w 4 dni robocze (2-3 dni robocze przy aplikacji w trybie ekspresowym i 1 dzień roboczy przy wniosku super pilnym).
Można złożyć wniosek lub odebrać paszport w godzinach 9:30-11:30 od poniedziałku do piątku. Zakres niezbędnych dokumentów jest zbliżony do tego przy aplikowaniu w Polsce, jednak dodatkowo niezbędny jest wydruk z konta oraz dowód legalności pobytu w Nepalu (wiza w paszporcie). Pełną listę dokumentów znajdziecie na stronie ambasady. Ambasada znajduje się w Hattisar, Naxal w Kathmandu.
- Telefon: 00977-1-4440286 (obsługiwane języki to nepalski, chiński i angielski)
- E-mail: consulate_npl@mfa.gov.cn
- Strona internetowa: http://np.china-embassy.org/eng
- Przydatne informacje: https://caravanistan.com
Wyrobienie wizy w Hongkongu
Wizę turystyczną można wyrobić również w Hongkongu. Dla Polaków koszt wizy to 500 HKD (dolarów hongkońskich). Do tego należy doliczyć opłatę serwisową w wysokości 240 HKD. Łącznie koszt wyrobienia wizy to ok. 370 zł. Proces jest analogiczny jak w Polsce. Wniosek wypełnia się elektronicznie. W celu złożenia aplikacji należy też umówić wizytę. Wszystko za pomocą tej samej strony internetowej, tyle że wybieracie lokalizację ambasady w Hongkongu.
Dodatkowo należy złożyć dowód legalności pobytu w Hongkongu (wiza w paszporcie).
Wizę wyrobicie w biurze Chinese Visa Application Center, które znajduje się pod adresem 20/F, 151 Gloucester Road (20th Floor), Capital Centre, Wanchai, Hong Kong Island. Wniosek można składać od poniedziałku do piątku (z wyłączeniem świąt) w godzinach 9-16. Paszport w trybie standardowym odbierzecie od 10 do 17.
- Telefon: 2992 1999
- E-mail: hongkongcenter@visaforchina.org/
- Strona internetowa: http://visaforchina.org
- Dużo przydatnych informacji dotyczących procesu wyrobienia wizy w Hongkongu znajdziecie na blogu https://hktravelblog.com
Wyrobienie wizy w Mongolii
W Mongolii nie ma możliwości złożenia wniosku elektronicznego. Ambasada Chińska w Ułan Bator znajduje się w Zaluuchuudyn Urgun Chuluu 5. Aktualnie wnioski wizowe od zagranicznych turystów przyjmowane są wyłącznie we wtorki.
- Telefon: 00976-11-320955, 323940, 311903
- Email: chinaemb_mn@mfa.gov.cn
- Strona internetowa: http://mn.china-embassy.org
Wiza do Chin jednokrotnego wjazdu kosztuje tylko 30$, dwukrotnego 60$. Za tryb ekspresowy należy doliczyć opłatę serwisową w wysokości 20$. Opłaty należy uiścić w Golomt Bank (bank ma siedzibę naprzeciwko ambasady). W banku przyjmują podobno tylko świeżo wydrukowane dolary. Na wizę czeka się ok 4 dni roboczych.
W ambasadzie obowiązuje system numerkowy (oficjalnie nazwany preautoryzacją). Liczba wydawanych numerków jest ograniczona (według informacji znalezionych na blogach numerków jest 100, w tym 80 lub 90 biletów dla Mongołów i tylko 10-20 dla cudzoziemców). Obowiązuje zasada „kto pierwszy ten lepszy”. Dlatego kolejki pod ambasadą ustawiają się od wczesnych godzin porannych a w szczytowych miesiącach (od lipca do września, kiedy aplikują studenci) nawet nocnych… Spotkani w Chinach Polacy stali w kolejce od 2 w nocy. Czasami dochodzi do przepychanek a zasady przyznawania numerków nie są jasne (preferencyjne traktowani są Mongołowie, którzy notabene świetnie wciskają się do kolejek).
Wniosek wizowy znajdziecie tutaj. Jest on znacznie prostszy niż ten w Polsce. Oprócz standardowych dokumentów, do wniosku powinniście dołączyć: dowód legalności pobytu w Mongolii (kopia wizy) oraz ostatnie wyciągi bankowe.
Wyrabiając wizę w Mongolii można się zmieścić w kwocie ok 120 zł. Kusząca alternatywa dla 445 zł wylatujących z portfela w Warszawie. Dodatkowo można dostać wizę dłuższą niż 30 dni (spotkałam Polaków z wizą na 55 dni). Jednak po zapoznaniu się z kilkoma blogami dotyczącymi wyrabiania chińskiej wizy w Ułan Bator zdecydowałam się na bezpieczniejszą i droższą opcję aplikowania o wizę w Polsce. Nie chciałam tkwić w Ułan Bator kilka dni albo podróżować po kraju bez paszportu. Dodatkowo okres poprzedzający mój wyjazd do Chin to ponad tygodniowe święto tzw „Golden Week”, podczas którego ambasada była zamknięta. W Internecie pojawiają się też informacje o zdarzającym się czasowym wykluczeniu obcokrajowców z możliwości ubiegania się o chińską wizę w Mongolii, zazwyczaj bez żadnego uprzedzenia. Nie na moje nerwy.
Poniżej znajdziecie blogi opisujące proces wyrobienia wizy w Mongolii.
- https://twobackpacksnoplan.com
- https://landcruisingadventure.com
- https://letantor.wixsite.com (po francusku)
- https://notsolonelyroad.com
O czym warto pamiętać?
- Zwykła turystyczna wiza do Chin nie daje wstępu do Tybetańskiego Regionu Autonomicznego (musicie mieć odrębne pozwolenie oraz wykupioną wycieczkę z lokalnym biurem podróży).
- Jeżeli planujecie wizytę w Hongkongu lub Makao musicie ubiegać się o wizę dwukrotnego wjazdu. Mimo, iż Chiny traktują te tereny jak własne, to obowiązują inne przepisy wizowy i pobyt w Hongkongu lub Makao uznaje się za opuszczenie Chin.
- Zwróćcie uwagę, czy aplikacja nie zawiera błędów w kluczowych danych – imię i nazwisko, data urodzenia, dane z paszportu (w tym organ wydający). Tych danych nie da się poprawić ręcznie w trakcie składania wniosku.
- Nie zapomnijcie o kopii paszportu (strona ze zdjęciem).
- W przypadku ubiegania się o wizę poza miejscem stałego pobytu należy do wniosku dołożyć dowód legalności pobytu w kraju, w którym będziecie składać wniosek (prostokątny świstek, który wypełniacie na granicy lub kopia przyznanej wizy).
- W przypadku aplikacji za granicą potwierdzenia rezerwacji muszą być po angielsku lub chińsku.
- Jeżeli aplikuje więcej niż jedna osoba, wszystkie wnioski muszą mieć kserokopie rezerwacji noclegów i lotów nawet jeśli są to wspólne rezerwacje.
- Rezerwacje noclegów i lotów muszą zawierać wasze imię i nazwisko.
- Nawet jeśli nie macie określonego planu podróży, musicie go stworzyć na potrzeby aplikacji. Wnioski bez określonego planu na cały czas pobytu w Chinach zostaną odrzucone.
- Nie wpisujcie w aplikacji, że chcecie odwiedzić Tybetański Region Autonomiczny lub prowincję Sinciang (nawet jeśli planujecie dostać się z Mongolii do Chin przez przejście graniczne w Bulgan / Takashiken). W Internecie jest sporo informacji o odrzuceniu takich wniosków.
- Aktualnie często odrzucane są aplikacje w przypadku tureckich pieczątek w paszporcie, a osoby z takimi stemplami nie są wpuszczane do Chin. Przed ubieganiem się o wizę sprawdźcie aktualne informacje lub zmieńcie paszport.
- Jeżeli macie wizę chińską w poprzednim paszporcie weźcie go ze sobą i zróbcie kserokopię.
- W przypadku nowych paszportów często konieczne jest okazanie poprzedniego paszportu. Na granicy z Mongolią w Bulgan / Takashiken pytano mnie o poprzedni paszport. Nie miałam go ze sobą, co wzbudziło pewne niezadowolenie. Dlatego na wszelki wypadek zabierzcie stary paszport w podróż.
- W przypadku wizy biznesowej nie jest konieczna rezerwacja noclegów i lotów. Musicie mieć jednak zaproszenie od partnera biznesowego lub potwierdzenie udziału w targach.
- Wiza do Chin wydawana jest na deklarowany czas pobytu.
Jeśli interesuje Was również proces wyrobienia wizy do Mongolii, zajrzyjcie na blog.
